Dag 7
5 september 2015 - Molsheim, Frankrijk
Mittersheim - Molsheim 90 km
Vanochtend vroeg opgestaan door de kou ( 5 gr.). Niet gedoucht, want ik vond de faciliteiten beneden de maat, waarschijnlijk nog steeds koud water en overal schimmel.
Ook wel grappig is dat ik bij inschrijving een tentnummer als bewijs dat je betaald hebt meekreeg, bij vertrek moet je dat dan inleveren bij portier. Geen portier gezien. Ik was de enige op het kampeerveldje en helemaal niemand gezien.
Alvorens ik naar buiten kroop, heb ik mij helemaal ingepakt met lange fietsbroek en lange pyamabroek daarover heen. Nog geprobeerd de tent droog te krijgen, maar duurde te lang dus maar nat ingepakt. Om 8.30 reed ik weg om langs het Canal des Houilleres mijn weg te vervolgen naar Molsheim.
Ik voelde al bij eerste trappen al dat ik vandaag in topconditie was. De hele ochtend geklommen naar Sarrebourg. Om in Sarrebourg te komen verlaat je bij het Canal des Houillieres en golft daarna door het landschap van de Sarre. Hierna volgen nog 6 km hinderlijke(!) heuvels tot aan Sarrebourg.
Sarrebourg ligt aan de voet van de Vogezen en ademt al meer de sfeer die men zich van een Vogezen stadje voorstelt.
Vanaf Sarrebourg gaat de route langs het Canal de la Marne au Rhin.
Het scheepvaartverkeer over het kanaal verliep hier vroeger door de talloze sluizen, zodat door het schutten de reis over dit traject soms meer dan een dag kon duren.
Een van de laatste klims voordat je naar Molsheim kan fietsen over het fietspad is de klim naar Rue de Salenthal. Deze weg weg klimt eerst aardig omhoog om vervolgens over te gaan in een mooie fietspad dat de heuvel op gaat. De stijging is eerst licht maar wordt over 500 meter stevig.
Vanaf het station van Romanswiller kan de turbo erop, want het fietspad daalt lichtelijk en kan je de laatste 17km flink doorfietsen.
Van te voren had ik mij al voorgenomen, om na alle ontberingen mij deze keer te verwennen met een hotel in Molsheim. Trouwens ik had na 90 km hard werken überhaupt toch geen zin om nog mijn natte tent op zetten.
Nadat ik had ingecheckt in Hotel Le Bugatti vroeg ik of ik mijn tent mocht laten drogen in de tuin, de receptionist dacht dat ik mijn tent voor dat geld wilde opzetten in de tuin om daar te gaan slapen. Het moet niet gekker worden.
Op advies van de receptionist bij een restaurant in het centrum nog een mega entrecote gegeten.
Wat is het toch heerlijk dat je uiteindelijk weer een bed, brood en bad hebt kunnen regelen.
Net las ik in het nieuws dat vluchtelingen een voettocht zijn begonnen om ergens onderdak te vinden. Het idee dat je niet weet waar je kan slapen, geen eten hebt en je niet kunt wassen lijkt mij vreselijk. Ik hoop maar dat hiervoor een oplossing gevonden wordt.
In een mijn verslagen melde ik iets over mijn fietscomputer. Na de derde dag gebruik ik alleen nog het boekje, temeer omdat fietscomputer snel leegraakt en het soms erg verwarrend is om de adviezen te negeren.
Morgen fiets ik richting de Elzas
groetjes,
Heleen
Wens je een goed voorzetting van je reis en vooral goed weer.
Sterkte Bert, gaat lekker zo, El heeft al ruimte in jullie tuin beneden voor je tent. .
Hasta Fred
Wij lezen met veel plezier je reisverslagen en leven mee met je tocht, met alle up's en Down's
Nog een aardige/pittige tocht voor de boeg.
Ga zo door en succes en vooral goed weer en aangename temperaturen in de nacht
al die vluchtelingen, met dat verschil, dat jij er zelf voor gekozen hebt. Grappig dat we soms een beetje "af zien" nodig
hebben om te realiseren wat we allemaal WEL hebben.
Voor nu, veel goede moed en energie ook voor je knie....!
Leonie ( wel even aandacht voor de rijm vorm vd laatste zin).
Je bent goed getraind dus het moet lukken.
Gaat lukken, je bent er bijna. Roastbraten schijnt erg lekker in Basel te zijn......heb je wel verdiend.
Als je een boek gaat uitgeven word ik wel je impresario.....
Bert,sterkte en wij leven mee.
Yvonne en Abri