Dag 16

17 juni 2016 - Piccione, Italië


Dag 16 Vrijdag 17 juni 2016 Badia Tedala - Piccione 110km


Het eten was beter dan de omgeving deed vermoeden. 
Caprese. uitstekende pizza uit de houtgestookte oven besprenkeld met wat glazen wijn.
Nog bedankt Mila
Rond 20.00 uur was ik gewassen en gestreken dus wat nu ? Televisie kijken was geen optie ( kreeg geen signaal ), het dorp was ik al 3x heen en weer gelopen en de WIFI deed het niet op de kamer. Dus ben ik net zoals mijn ouders die de Televisieloze wereld nog hebben meegemaakt, om 20.45u naar bed gegaan. Vanochtend om 6.00 uur uit te veren om de de dagelijkse rituelen weer op te pakken. 
""Douchen, aankleden, gewassen spullen niet vergeten, kijken of ik alle draadjes van de Apparatuur nog heb, is alles opgeladen ?, zijn de waterflessen gevuld, welke boodschappen nodig? stempel pelgrimspaspoort niet vergeten?, wat is het einddoel en niet onbelangrijk: 
Ellie even bellen of whatsappen dat ik de nacht overleefd heb en dat ik ga vertrekken""
Het viel niet mee om direct uit bed te gaan klimmen, temeer daar er ook nog een flinke wind stond. Na 5 km klimmen werd ik gepasseerd door een Nederlandse pensionado met dwarstas en het enige wat hij kon zeggen was goede morgen en ging er als een speer vandoor. Ik begreep er niks van, terwijl ik aan het ploeteren was met 8 km per uur, passeerde hij mij denk ik met 15 km per uur. Ik maakte mij al zorgen over mijn conditie en begon in gedachten gelijk een trainingsschema te maken voor thuis.
Na een een kilometer stond de pensionado zijn kaart te bestuderen en na een goede  morgen keek ik nog eens goed en wat bleek hij had een elektrische fiets met middenmoter. Dus zorgen om niks
De klim begint licht, maar wordt allengs zwaarder, terwijl je geniet van het uitzicht op de beboste bergen en de rivier de Marecchia.
Het zwaardere stuk van de klim is 9%, maar dat duurt gelukkig niet zo lang
Na twee uur klimmen kwam ik aan op het hoogste punt 1050 meter en dan is het 16 km dalen naar Sansepolcro.
Na een km. verkeerd klimmen uiteindelijk de route weer gevonden volgens het boekje en GPS en na een km of 4 kwam ik plotseling voor een hek te staan waarop stond dat deze door werkzaamheden was afgesloten. Dus moest ik weer terugklimmen en een alternatief bedenken. Op dat moment kwam de reddende engel Sylvia ( zie foto) op haar racefietsen en heeft mij afgezet bij de autoweg, zodat ik mijn weg weer kon vervolgen. Weliswaar asfalt, maar weer redelijk op de route. Door al dat gepruts was het al laat gelaat geworden, dus heb ik onderweg een hotel gebeld en gereserveerd voor 1 nacht bij Hotel Il Castellacio in Piccione.
Bij de naam van het hotel, had bij mij natuurlijk een lampje moeten gaan branden.
Bij aankomst in het dorp moest ik namelijk 2 km klimmen met een percentage van 15%.
Dus heb ik een uur lang mijn fiets tegen die berg naar boven geduwd en zit nu met stijve bilspieren dit verslag te maken.
Het uitzicht fenomenaal en er is gelukkig een restaurant.
Al met al was het rommelige dag met nogal wat tegenslagen, die toch weer overwonnen zijn. 
Ik zit nu op 22 km voor Assisi, ik heb voor morgen al een B&B besproken 2 1/2 km voor Assisi.
 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

4 Reacties

  1. Jan Bunnik:
    17 juni 2016
    Ciao Bert, wederom een fors traject. Als een fietser jou weet in te halen, kan het niet iemand anders zijn dan een bestuurder van een e-bike. En dan, zo te lezen, vooral landgenoten. Met Assisi in het vizier komt ook Rome in zicht. Een fantastisch vooruitzicht, vooral omdat Ellie je daar 'opvangt' maar zo ver zijn we nog niet. Voor zo: wel te rusten en een goede start voor morgen. Buona notte!
  2. Martin:
    17 juni 2016
    Dag Bert, wat een verhaal weer over die verdomde klimpartijen. Volgens mij moet je nu wel een "beren" conditie hebben. Ergens ben ik wel jaloers op je, want ik heb jaren getraind om strakke billen te krijgen. Overigens zonder succes. Ik moet toch maar eens gaan oefenen door mijn fiets over de brug van de Vliet te duwen.
    Respect dat is het woord waar mee ik jouw expeditie wil duiden. Succes op weg naar Rome.
  3. Frans:
    18 juni 2016
    Zoals ik gehecht ben aan mijn papieren krant elke dag is dat nu ook het geval met jouw dagelijkse verhalen. Zou Bert z'n verslag er al zijn? Even kijken. Hè, nog niet. Het zal toch wel goed gaan? Natuurlijk, hij doorstaat alle moeilijkheden, zoals vandaag maar weer blijkt.
    Hoe moet dat als jij straks in Rome bent? Niet van die heerlijke verhalen om naar uit te kijken. Bert, wil je niet een eindje doorfietsen?
  4. Mila Caffin:
    18 juni 2016
    Met jouw conditie Bert, moet het zeker lukken om nog een eindje door te fietsen? Grapje.
    Het is al helemaal geweldig dat je dit presteert! Ook al die leuke mensen die je onderweg ontmoet, zoals die Sylvia bijvoorbeeld, toch reuze aardig. Nog even en het is over met je reisverhalen maar, je moet nu nog even afzien en dan .........kan jij (heb ik begrepen) je geliefde Ellie in je armen sluiten in Rome.
    Groetjes Mila